Mostrando resultados por autor "Craig Alanson" en Todas las categorías

After the latest mission of the starship Flying Dutchman, Earth is safe not just for a year, but for hundreds of years. The ship’s weary crew wonders what they will do with their lives in peacetime, but the enemy has other plans, and there is danger on the Homefront. Starring Zachary Quinto, R.C. Bray, Kate Mulgrew, Robert Picardo, and everyone's favorite AI, Skippy the Magnificent, alongside a full cast. Includes plenty of pew-pew-pew, original sound composition, and maybe some singing by R.C. Bray.

After saving the world many times, the Merry Band of Pirates have accepted the inevitable: Earth is doomed. All they can do is try to bring a few thousand people to safety, before vicious aliens arrive to destroy humanity's home world. No. There is one other thing they can do: hit the enemy so hard that the aliens will regret they ever heard of humans.

My name is Kazimir Wolfe. People call me "Kaz", except they don’t. I never use my real name; it’s too dangerous, for me and for anyone I meet. I’m on the run from the law, who think I killed my aunt, and from whoever did kill her, because they want to finish the job. So, I move around a lot, working construction or whatever job I can find. It’s a lonely life. I don’t let anyone get close...people who get close to me end up dead. Why? I’m a wizard. The world’s only wizard, as far as I know.

The enemy unknowingly opened a portal to the Netherworld, and our world’s only wizard somehow managed to close it. Unfortunately, something got through. Something big. A dragon. Now Kaz Wolfe, with help from his dog Duke who is channeling the spirit of a wizard from ancient Babylon, and with no help from Azib the Cowardly Genie, must find the dragon before someone gets a cellphone video of the thing, and the world learns that magic is real. Or, you know, before the dragon eats someone.

The human soldiers stranded on the planet Paradise have been recruited into an alien legion to do the dirty jobs that the high-tech species won't do. Their first mission is to kick the enemy off a backwater planet no one cares about. It's a simple assignment, except everyone has a hidden agenda, and the planet could become a deathtrap.

The Wizard's Council of Tarador was supposed to tell young Koren Bladewell that he is a wizard. They were supposed to tell everyone that he is not a jinx, that all the bad things that happen around him are because he can't control the power inside him, power he doesn't know about. The people of his village, even his parents, are afraid of him, afraid he is cursed. That he is a dangerous, evil jinx.

While the crew of the UN Expeditionary Force's pirate starship Flying Dutchman are enjoying a luxury vacation cruise (not!), UNEF troops are still stranded on an alien-controlled planet. Major Emily Perkins and her team are busy picking up the pieces, and it's not easy, because there is trouble on Paradise...

Koren Bladewell now knows he is a wizard, but he is lost in the wilderness, cut off from help, and unable to use his powers. The enemy is poised at the border with an overwhelming invasion force, and it will take wizards, soldiers and a young, untested princess to hold off defeat long enough for Koren to be trained and grow into his power. But he might not wish to help those who deceived him and destroyed his life.

Koren Bladewell's future was stolen from him, by wizards who chose to lie, to conceal the fact that Koren is a wizard. Crown princess Ariana Trehayme must find a way to become queen before her 16th birthday - before her indecisive mother allows all of Tarador to be conquered.

Children are not supposed to rescue their parents, life is supposed to be the other way around. And rescues aren't supposed to be needed on the trip out to the new colony planet Valhalla. Slow, yes. Boring, yes. Dangerous? No, the trip is not supposed to be dangerous, never has been. When thieves attack the transport ship to steal an ancient alien artifact, and young Kaylee and her brother, Manny, are cut off from their parents, they have to stop the thieves from getting what they want.

Los Rujarras atacaron el Día de Colón. Habíamos navegado con inocencia por el cosmos en nuestra pequeña canica azul, como si fuéramos nativos americanos en 1492. Varias naves aparecieron en el horizonte, representantes de una cultura agresiva y avanzada y, ¡zas!, los viejos días en los que los humanos nos matábamos unos a otros se fueron por el desagüe—en el Día de Colón. Tiene sentido.

"Walkiria” i "Latający Holender” powracają na Ziemię po długiej i dramatycznej misji. Wesoła Banda Piratów zdobyła potężną broń Pradawnych, dzięki której ludzie mają szansę dołączyć do szczytowych ras Drogi Mlecznej i zmienić układ sił w trwającym od wieków galaktycznym konflikcie. Wydaje się, że Ziemianie nareszcie są bezpieczni i że dla nich ta wojna dobiegła końca. Joe Bishop i jego załoga powoli oswajają się z nową rzeczywistością. Jak jednak się okazuje, nawet czas pokoju nie jest pozbawiony wyzwań dla zaprawionych w boju żołnierzy.

Wesoła Banda Piratów zaproponowała nieprzyjaciołom zawieszenie broni. Jeśli kosmici zostawią nas w spokoju, my odpłacimy się tym samym. Niestety, wróg nie zamierza ustąpić. Nad Ziemią zawisło nowe niebezpieczeństwo, a piraci muszą po raz kolejny wyruszyć w rejs po Galaktyce, aby zażegnać kryzys. Tymczasem nowo powstała Marynarka ONZ, wspierana przez reaktywowaną Legię Pozaziemską, ma własną misję do wykonania. Musi znaleźć sojuszników, którzy wspomogą ludzkość w walce. W wyniku działań nieprzewidywalnych Ziemian wielowiekowe kosmiczne koalicje stają w obliczu rozłamu.

Żołnierze słabnących Sił Ekspedycyjnych ONZ pozostawieni sami sobie na kontrolowanej przez obcych planecie Paradise dostają szansę, by dowieść swej wartości podczas prostej misji szkoleniowej w kosmosie, na pokładzie okrętu pełnego młodych ruharskich kadetów. Niestety podczas misji dochodzi do nieprzewidzianych, dramatycznych zdarzeń, a wszystkim mieszkańcom Paradise zaczyna grozić śmiertelne niebezpieczeństwo. Ostatnia nadzieja w Wesołej Bandzie Piratów. Jednak aby pospieszyć na ratunek, załoga „Latającego Holendra” musi najpierw sama uporać się z własnymi problemami...

El segundo volumen de la apabullante saga de ciencia ficción y space opera de Craig Alanson nos trae la hazaña del coronel Joe Bishop, dispuesto a cumplir su promesa de llevar la nave estelar alienígena "Holandés Errante" de regreso a su lugar de origen.

Wesoła Banda Piratów jest w rozpaczliwej sytuacji. Skippy i pułkownik Joe Bishop przepadli bez wieści, maxolhxańska sztuczna inteligencja przejęła władzę na "Walkirii", a załoga "Latającego Holendra" musi jak najszybciej znaleźć sposób, by ocalić nie tylko siebie, ale również Ziemian niedawno uwolnionych z więzienia na planecie Rikers. Co gorsza, Maxolhxowie i Rindhalu zauważyli nietypowe zachowanie tuneli czasoprzestrzennych. Rozpoczynają wspólne śledztwo, które może doprowadzić ich do Ziemi. Los całej ludzkości staje pod znakiem zapytania.

Die Ruhar griffen uns am Columbus Day an. Wir trieben auf unserer kleinen blauen Murmel durch den Kosmos–arglos, wie die amerikanischen Ureinwohner im Jahr 1492. Dann tauchten am Horizont Raumschiffe einer technisch überlegenen Spezies auf. Und–BAM!–war die gute alte Zeit vorbei. Jene Zeit, als wir Menschen uns nur gegenseitig töteten. Also Columbus Day–Kolumbustag. Das passt.

Elitarna załoga pirackiego okrętu znanego jako „Latający Holender” miała do wykonania prostą misję: ustalić, czy Thuranie zamierzają wysłać w kierunku Ziemi kolejny statek kosmiczny. Po drodze musiała jeszcze zająć się zabezpieczeniem przyszłości żołnierzy SEONZ na planecie Paradise. Gdy było po wszystkim, żołnierze w służbie Ziemi zapytali sprzymierzoną z nimi prastarą obcą sztuczną inteligencję, czy ich planeta jest już bezpieczna. W odpowiedzi usłyszeli: „No, nie do końca”. Teraz muszą stawić czoła nowemu wyzwaniu.

Walczyliśmy po złej stronie wojny, której nie mogliśmy wygrać. I to były te dobre wieści. Ruharowie uderzyli w Dzień Kolumba. Niewinnie dryfowaliśmy sobie na naszej błękitnej kropce, jak rdzenni mieszkańcy Ameryki w 1492 roku. Za horyzontem pojawiły się okręty technologicznie zaawansowanej, agresywnej kultury i BUM! Skończyły się stare, dobre czasy, kiedy tylko ludzie zabijali siebie nawzajem. Cóż, Dzień Kolumba. Pasuje.

Les Ruhars nous ont attaqués le jour même de Christophe Colomb... On était là, à dériver innocemment dans le cosmos sur notre petite bille bleue, exactement comme les Américains d'origine en 1492. Et voilà qu'à l'horizon avaient surgi des navires d'une civilisation agressive technologiquement supérieure et... BOUM ! Adieu le bon vieux temps, adieu les temps "bénis" où les humains n'étaient jamais massacrés que par leurs propres congénères. Alors… Le Jour de Christophe Colomb ? Mais que voulez-vous. On ne peut vraiment pas dire mieux.