Send us a text

Fully conscious and in good health, I am writing today my will.

After my death, Ransack my room

Search each item, That is scattered

Unlocked Everywhere in my house.

Donate my dreams, To all those women

Who between the confines of

The kitchen and the bedroom

Have lost their world

Have forgotten years ago

What it is to dream.

Scatter my laughter

Among the inmates of old-age homes

Whose children, Are lost

To the glittering cities of America.

There are some colours, Lying on my table

With them dye the sari of the girl

Whose border is edged, With the blood of her man

Who wrapped in the tricolor, Was laid to rest last evening.

Give my tears, To all the poets

Every drop, Will birth a poem

I promise.

Make sure you catch the youth Of the country,

everyone And inject them

With my indignation, They will need it

Come the revolution.

My ecstasy एस्टेसी Belongs to

That Sufi, Who

Abandoning everything

Has set off in search of God.

Finally,

What’s left? My envy

My greed, My anger

My lies, My selfishness

These simply Cremate with me...

---- बाबूषा कोहिली

Send us a text

"आपली शेती फायद्याची बिलकुल नाही याचा दिंडोरा पिटणाऱ्या शेतकऱ्यांच्या पोरांना कोण आपली मुलगी देईल? हरणाऱ्या घोड्यावर कोणी पैसे लावत नसतोय!

मुलांनी शेतीतील नवनवी तंत्रे शिकून घेऊन दरवर्षी ५० लाखांची पॅकेज काढतोय असे सांगितलं तर का त्याचे लग्न होणार नाही?

शिका, योग्य मेहनत करा आणि लाखोंनी कमवा. समृद्धी कोणाला नकोय?" नाना म्हणाले.

Send us a text

लहानपणापासून पॅरासेल्ससचं निरीक्षण अफाट.

त्याला दगडांमध्ये, धातूंमध्ये, औषधी वनस्पतींमध्ये ‘ऊर्जेचं तत्त्व’ दिसायचं. तो म्हणायचा,

”जगातील प्रत्येक गोष्ट विषारी आहे;फक्त त्याचं प्रमाण ठरवतं की ती औषध ठरेल की विष.”

त्यानं पार्‍याचं, शिश्याचे आणि इतर विषारी धातूंचं सूक्ष्म प्रमाणात वापर करून अनेक आजार बरे केले;

सिफिलिस ह्या त्याकाळच्या भयानक लैंगिक रोगावर त्याने नियंत्रित मात्रेत पारा वापरला. जो भयंकर विषारी मानला जात असे. मलम, वाफ आणि लहान डोस देऊन रोगावर आघात केला.

रोग बरा होऊ लागला. लोक अचंबित झाले. ”विषातूनच औषध?” हा त्याच्या उपचार पद्धतीच विजय होता.