تاهیر بەگی جاف

jyana tahîr begî caf

Ahmed Beg Fatah Beg Ibrahim Beg Mahmud Beg or Hamdi (حەمدی in Kurdish), (1876–1936), was a Kurdish poet
حەمدی، نازناوی ئەحمەد کوڕی فەتاح بەگی حاجی ئیبراهیم بەگی مەحموود بەگی ساحێبقڕانە. له‌ ساڵى 1876 له‌ شارى سلێمانى له‌ دایک بووه‌. بۆ ئه‌م مێژووه‌ش باپیرى پارچه‌ هه‌ڵبه‌ستێكى داناوه‌.
حەمدی لە بنەماڵەی ساحێبقڕان بووە. شاعیرى به‌ناوبانگ «مسته‌فا به‌گى كوردى» مامى بووه‌ و « سالم»یش ئامۆزاى باوكى.
لە قوتابخانەی سەرەتایی و ڕوشدیەی عەسکەری و مزگەوتەکاندا دەستی کردووە بە خوێندن. هەر لە منداڵییەوە حەزی لە شێعر نووسین بووە و ساڵی 1892 یەکەم شێعری نووسیوه‌.
لە جەنگی جیهانیی یەکەمدا ماڵەکەی داگیر کراوە، کتێبخانە گەورەکەی سووتێنراوە، بەمەش هەوڵ و تەقەلای ٢٤ ساڵی دەفەوتێت.
لە شەوی پێنج‌شەممە ڕێکەوتی 12ی تشرینی دووهەمی ساڵی 1936 بە هۆی وەستانی دڵەوە ماڵئاوایی لە ژیان ده‌کات و لە گردی سەیوانی شاری سلێمانی بە خاک ده‌سپێردرێت.

• Fayeq Bekas (1905 – 18 December 1948) was a Kurdish poet.
• Fayeq Bekas (1905 – m. 18 berfanbar 1948) helbestvanekî kurd bû
• Jiyana Fayeq Bekas

بیستبووم قانیع هەیە شاعیرە
هونەرمەندێکى داناو ماهیرە
هەر کەشکۆڵێکم ئەکەوتە بەر چاو
یا گۆڤارێکم ئەدى ناوبەناو
بەشیعرى قانیع ڕەنگین کرابوو
لەلاى هەموو کەس پەسەندى تیا بوو
گەلێ شیعریشم لاى خۆم نووسیبوو
زۆرم لا جوان بوو خۆیشیم نەدیبوو
ڕۆژێکیان پرسیم ئەم شەمامەیە
بۆنى وا خۆشە ڕەنگى کامەیە
بەڕێکەوت وابوو خۆى هات بەڕێدا
وتیان: ئەوەتا مژدەمان بەرێ
منیش سەرێکم کێشایە دەرێ
کەدیم زەلامێک زەبەلاح و بەرز
چڵکن، خوارو خێچ وەک سێوى بن عەرز
گڕى تێ بەردەى بۆسۆى لێ نایە
زۆر پەشیمانم، خۆزگە نەمدیایە
بۆچى درۆ بکەم، قسەى ڕاست خۆشە
کەدیم وەمزانى دەمار فرۆشە
تێر تێر پێکەنیم بەم سینەمایە
وتم: چۆن شاعیر ئاوا ئاوایە؟ !
ئەم هۆنراوەیە هى ئەم پیاوەیە
ڕاستە کە خەزنەش لەکەلاوەیە
هاوڕێ یەکى خۆم لێم هاتە پێشێ
وەختەبوو گوێچکەم لەبن دەرکێشێ
وتى: هەى نەفام دەمى خۆت بگرە
ڕەخنە لەسیماى زانایان مەگرە
شاعیر کەى لەمە چاکتر ژیاوە
نابینى پاکى بە خەم فەوتاوە

شەو هات و ئەمن مەستی خەیاڵاتی کەسێکم

مەشغووڵی نەفەس گرتنی موشکین نەفەسێکم

لەم حوجرە، لەبەر پەنجەرە کەوتووم و دەخوێنم

بیعەینی دەڵێی بولبولی گۆشەی قەفەسێکم

هەم واریسی فەرهادم و هەم نائیبی مەجنوون

وا تێمەگە، قوربان، کە گەدا، بولهەوەسێکم

گەردەن کەچی تۆم بێکەشش و ڕست و قەلادە

وا زەن مەبە ناعارف و هەرزە مەرەسێکم

وەڵڵاهی کڵاوی سەری من چەرخی دەماڵی

ببوایە بە دامانت ئەگەر دەستڕەسێکم

باوەڕ مەکە ڕۆح سەختی غەمی فیرقەتی تۆ بم

بۆ هاتنی تۆ باقییە نیوە نەفەسێکم

هەر لەحزە دەڵێم من سەگی دەرگام و، ڕەقیبیش

دێتە سەر و چاوم کە منیش سەگ مەگەسێکم!

گرتوویە سەگت چاکم و لای تۆمەوە دێنێ

یەعنی وەرە نالی کە منیش دادڕەسێکم!

شعر لکی

ئەم خوێنە ئاڵەش بۆ تۆنوسینی توانا ئەمینخوێندنەوەی شوان عەتووف

لە کتێبی:باخچەی کوردستانبەرهەمی:قانع (1898-1965)

ئەی خاکی وەتەن! قوڕ بە سەر و بێ سەر و پا خۆم

بۆ بێ هونەری ئەهلی وەتەن، شێتی جەفا خۆم

جێ ماوە وەتەن، بۆ وەتەنم غەرقی فەنا خۆم

پەستر لە هەموو هاوسەر و هاوماڵ و برا خۆم

دوور کەوتە و ئاوارە لە هەر سەیر و جەفا خۆم

ئەی خاکی وەتەن بۆ چی نەما غیرەتی شێران؟

ئەی خاکی وەتەن بۆ چی نەما بەزمی دلێران؟

کوا سەڵتەنەتی عێلی بەبە و شاکەل و شیروان؟

بۆ مسڵەخی پڕ خوێنی ئەسیران و هەژاران

دەک لاڵ و کەڕ و کوێر و کز و شێخ و مەلا خۆم

ئەی کاغەزی تەرفیعی وەتەن! بۆ چی دڕاوی؟

ئەی ڕەونەقی بازاڕی وەتەن! بۆ چی نەماوی؟

ئەی خەنجەری شێرانی وەتەن! بۆ چی شکاوی؟

ئەی خاکی وەتەن! چونکە وەها خەستە کراوی!

گەر شینت نەکەم، ڕووڕەشی دیوانی جەزا خۆم

بۆ سەر کزی ئەم هۆزە دڵ و جەرگ برینە

بۆ شینی وەتەن، چاوی خیرەد پڕ لە گرینە

بێ شێریە ئەمڕۆ کە وەها بێشە حەزینە

نووری بەسەری ئەهلی هونەر تانەیی شینە

بێ ئالەت و شمشێر، لە مەیدانی وەغا خۆم

ئەی خاکی وەتەن بۆ چی وەها کوێرە وەجاخت؟

پەژموردە و بێ ڕەنگە، هەموو چیمەن و باخت؟

پڕ لە ستەم و جەورە یەقین، دەربەن و شاخت

ئەی خاکی وەتەن! وێردی شەو و ڕۆژە لە داخت

بۆ بێ کەسی ئەم خاکە، دەسا بەندی بەڵا خۆم

قانع! وەرە ئەم جارە، دە غەوغایێ بە پا کە

بۆ خاکی وەتەن فەرزە بە دڵ ڕۆح بە فیدا کە

پیراهەنی بەدناوی، بە نامووسی کەوا کە

سەف بگرە بە کوردان و لە چۆپیوە سەما کە

ئەو وەختە بڵێ خاوەنی هەر بەزم و هەرا خۆم