Nieustraszona, z ducha offowa i kolorowa Justyna Sobczyk, reżyserka, pedgagożka i pionierka nowoczesnej pedagogiki teatralnej w Polsce, założyła Teatr 21 i Centrum Sztuki Włączającej na warszawskiej Pradze. Teatr uczyniła polem budowani inkluzywności. Założyła zespół teatralny z osobami z trisomią i innymi niepełnosprawnościami, co pokazało ich twórczą wrażliwość, sprawczość, potrzebę wypowiedzenia siebie, umiejętność dotarcia do szerszej publiczności (świadczą o tym choćby nagrody). Jesienią szykuje się do poprowadzenia „najmniejszego teatru w Warszawie”, Teatru Ochota, który chce uczynić sceną dla młodych ludzi „w momencie przejścia” między dzieciństwem, a dorosłością. To rozmowa o tym, czy świat otwarty na inność, bezpieczny dla nadwrażliwców i osób neuroatypowych jest możliwy i jak go budować, a także opowieść o tym, jak bohaterka dorastała z trójką rodzeństwa i tatą marynarzem, jak musiała porzucić wizję aktorskiej kariery, jak stopniowo dojrzewała do teatru jako narzędzia realnej zmiany społecznej. Rozmawiamy o zajawkach z dzieciństwa, o berlińskim tyglu teatralnym i kulturowym wczesnych lat 2000. (Sobczyk studiowała pedagogikę teatru w Universität der Künste w Berlinie), o wartości aktorów niezawodowych na scenie, wpuszczaniu codzienności życia do teatru i oszukaniu potencjału w porażce, bo jak mówi tytuł przebojowego spektaklu jej teatru, „You can fail”.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Na finał 6. serii „Jak ona to robi” spotkanie z reżyserką filmową Kasią Adamik. Rozmawiamy o byciu w drodze – między krajami, kulturami, planami filmowymi. I o życiowych przystankach: od rodzinnej Warszawy, przez wyjazd z mamą, Agnieszką Holland, w wieku 9 lat do Paryża, gdzie Kasia pozostała do matury, potem studia plastyczne w Belgii i 12 lat w Los Angeles, aż po dom w Bretanii, w którym można co jakiś czas się zaszyć i uciec od zgiełku świata. Gdzie dziś jest jej dom? Jak czuje się na planie? Czy nadal rysuje storyboardy, choćby dla siebie, bo tym zajmowała się po studiach? Rozmawiamy o fascynacji kinem od dziecka, o wchodzeniu w filmowe światy, o sposobach radzenia sobie z coraz bardziej niepewną rzeczywistością. Oraz o miłości do tenisa.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

W tym odcinku zapraszam na spotkanie z dziewczyną z Grochowa, która zakochała się w Beskidzie. Mania Strzelecka – ilustratorka, malarka, animatorka filmowa oraz punkówa, która została wykładowczynią Sztuki Mediów na stołecznej ASP i doktorką Sztuk Pięknych. Ostatnimi laty Mania zgarnia też nagrody jako autorka książek dla młodych czytelników (jako pisarka, ilustratorka i projektantka w jednym!) z serii „Beskid bez kitu”. Za tom „Hajda” otrzymała niedawno Nagrodę Literacką Miasta Warszawy. Mieszka trochę w podwarszawskiej Radości, a trochę w swoim beskidzkim domu z psami i nastoletnimi dziećmi – Kajem i Jagną – oraz mężem, reżyserem Xawerym Żuławskim. Zdarza się, że gra w jego filmach (mroczna Andżela Kosz w „Wojnie polsko-ruskiej” na podstawie prozy Doroty Masłowskiej).

W naszej rozmowie zaglądamy do grochowskiego dzieciństwa i burzliwej młodości Mani z berlińskim squatowaniem i śpiewaniem w punkowych kapelach (m.in. White Rabbit, Starzy Singers, Jezus Chrystus Oi!). Rozprawiamy o fascynacji Beskidem, jego naturą i łemkowską przeszłością, o podróżach na Spitsbergen, ale też o tym, czym jest twórczość w życiu Mani. Skąd się wzięło u malarki pisanie, kto i co ją kształtowało, dlaczego zwierzęta i las to najlepsze, co może się w życiu człowieka przydarzyć.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Spotkanie z krakowską artystką, rzeźbiarką, wykładowczynią i feministką Małgorzatą Markiewicz, kolejną bliską mi twórczynią, która „robi w materii” – szyjąc, dziergając, prując, plącząc włóczki i wątki, wykorzystując stare ubrania. To ona stworzyła podwójny sweter dla siebie i dziecka, uszyła w kobiecym kręgu słynną „Kurtynę kobiet” w Teatrze Słowackiego, dzierga pajęcze sieci na ludzi, szyje z ceraty podomki wabiące erotycznym czarem (ładne, ale niewygodne, za to łatwe do czyszczenia), naprawia mundurki szkolne, które „wymagają leczenia” wspólnie z Fundacją Razem Pamoja i polsko-afrykańską spółdzielnią Ushirika. W sztuce przygląda się macierzyństwu, rodzinie, ciału, erotyce, a także temu, czym jest, a czym może być kobiecość i jak jest pozycjonowana w patriarchalnym społeczeństwie. O tym rozprawiamy z bohaterką w tym odcinku podcastu. A także o tym, jak się studiowało sztukę młodej matce na ASP, dlaczego w materii ubrań przechowujemy całe swoje życie, czym jest kobiece „tkanie wspólnoty i naprawianie świata”.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Zdjęcie okładki odcinku: Michał Łuczak

W odcinku specjalnym Anna Sańczuk rozmawia z Martą Wojtal, cenioną fotografką, która od lat robi sesje dla marki Topestetic, inspiruje się historiami kobiet i promuje naturalne podejście do pielęgnacji. Fotografka dziś sama bierze udział w jej akcjach specjalnych jako ich bohaterka.

Nawiązując do obecnej kampanii marki, „Co powiedziałabyś sobie sprzed lat?”, rozmawiamy z Martą o dorastaniu do swoich marzeń i potrzeb, o odwadze zmieniania życia. Wspominamy, jak Marta radziła sobie z wczesnym macierzyństwem (miała 17 lat, kiedy urodziła pierwszego syna) i co dziś powiedziałaby tamtej sobie – młodziutkiej matce, która musiała bardzo szybko wejść w dorosłość. Mówimy o tym, jak bohaterka postrzega kobiecość, o dbaniu o siebie w wielu wymiarach, o jej sposobach na codzienne pielęgnacyjne rytuały i wewnętrzne zasilanie baterii. A także o tym, co poprowadziło ją od bycia księgową w korporacji do pracy wziętej fotografki gwiazd. Kilka lat temu opowiedziała o swojej zawodowej wolcie właśnie w kampanii Topestetic, „Jesteś piękna, gdy jesteś sobą” – do dziś kobiety znajdują w niej inspirację dla siebie. W rozmowie nie zabraknie tematów związanych z pracą fotografki – co widzi zza obiektywu, patrząc na bohaterki swoich zdjęć, jakie są kobiety, które spotyka na planie i w życiu, czego się od nich uczy.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Tosia Ulatowska aka @daisy___cutter to młoda twórczyni, która zdążyła osiągnąć już wiele. Tym razem zainteresowało mnie jej spojrzenie na kobiecość, twórczość, rozwój, ciało, miejsce w życiu. Jest klasycznie wykształconą pianistką, która została DJ-ką, działając w obszarze muzyki elektronicznej i coraz bardziej zbliżając się do komponowania. Tosia Ulatowska jest także historyczką sztuki i kuratorką, a od niedawna certyfikowaną instruktorką jogi. Działania twórcze od zawsze łączy z aktywizmem społecznym i umiejętnościami organizacyjnymi – współtworzyła m.in. kolektyw Flauta organizujący wydarzenia muzyczno-klubowe zbierające środki na cele charytatywne (np. na pomoc uchodźcom). Współzakładała i prowadziła oddolne niekomercyjne społeczno-artystyczne Radio Kapitał. Rozmawiamy m.in. o tym, jak trudno czasem wybrać jedną ścieżkę i specjalizację, o traumie szkoły muzycznej, o muzyce i kulturze klubowej oraz dlaczego tak mało w niej dziewczyn, o szukaniu równowagi w ciele i w życiu.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Pierwsza malarka w podcastowym cyklu „Jak ona to robi” –Magdalena Karpińska. Wychowywała się w warszawskim domu pełnym twórczych ludzi (tata Maciej Karpiński to historyk sztuki, scenarzysta i reżyser, a siostra Maria Karpińska – pisarka) i to na pewno nie było bez znaczenia dla wyboru jej późniejszej drogi. Wyraża emocje współczesnej dziewczyny, malując starą, żmudną techniką tempery żółtkowej. To malarstwo zmysłowe, ale i poetyckie, zatopione w naturze, w półcieniach, oświetlone światłem zachodu, spowite erotyczną nieomal tajemnicą. Rozmawiamy o podwójnym życiu Magdaleny – samotnym w pracowni oraz pełnym ludzi i ważnych przyjaźni poza pracownią. O prawdziwym siostrzeństwie, które ją inspiruje, wzmacnia, zachwyca i pojawiło się jako przeciwwaga dla edukacji w Akademii Sztuk Pięknych, będącej dekadę temu zapiekłym bastionem patriarchatu. O niepewności życiowo-materialnej, która kryje się za wyborem „będę malarką”, a zarazem o świecie opowiadanym w najlepiej znanym mojej bohaterce języku – języku wizualnym: barw, światła, emocji.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

W odcinku specjalnym Anna Sańczuk rozmawia z Magdaleną Różczką – aktorką, założycielką Fundacji „Ukochani”, wieloletnią przyjaciółką i ambasadorską polskiego sklepu internetowego Topestetic. W najnowszej kampanii marki, w której bierze udział Magdalena, pada znaczące pytanie: „Co powiedziałabyś sobie sprzed lat?”, wracamy więc z bohaterką programu do jej rodzinnej Nowej Soli, w której po raz pierwszy zetknęła się z aktorstwem w amatorskim teatrze.

Jak mówi Magdalena Różczka, tylko jej mama wierzyła wówczas, że to może być jej zawodowa droga. Dziś wie, że nie warto zagłuszać swojego wewnętrznego głosu, bo to on daje życiową odwagę. Przyglądamy się temu, co Magdalenę ukształtowało jako człowieka i aktorkę oraz dlaczego przełomem była głośna rola queerowej policjantki Anny Jass w serialu „Rojst”, nakręconym przez jej męża, Jana Holoubka. Zapowiadamy też nadchodzące kreacje aktorki w seriach: „Heweliusz” Jana Holoubka oraz „Matki pingwinów” Klary Kochańskiej-Bajon.

Ważnym tematem jest rodzicielstwo – aktorka jest mamą trzech córek – mówimy m.in. o tym, jaką wizję kobiecości przekazuje córkom. Aktorka opowiada też, jak ważne miejsce w jej życiu zajmuje działalność społeczna i dlaczego założyła fundację zajmującą się popularyzowaniem rodzicielstwa zastępczego. Jako niezwykle zajęta, w codziennym pędzie docenia też chwile tylko dla siebie, kiedy np. może zadbać o skórę twarzy i ciała, które jest narzędziem pracy aktorki, a w tym wspiera ją od lat Topestetic. Jak mówi, nie ucieka przed dojrzałością, ceni naturalność, chce czuć się jak najlepiej na każdym etapie życia, ale pozostać sobą.

Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.