Bu bölümde ne istediğimizi anlamaya çalışırken ne kadar farklı yollardan geçtiğimizi ve bazen “çok alakasız” gibi görünen denemelerin bile ne kadar bağlantılı olduğunu konuşuyorum.

Kendi yolumu ararken, ne kadar çok şey denediysem o kadar kendime yaklaşmışım gibi hissediyorum.

Eğer sen de şu an “arayış”ta olduğunu hissediyorsan, bu bölüm seni yalnız bırakmamak için burada.✍️

💌 dusuncerontgeni@gmail.com

🫂 @bestekurtl | @dusuncerontgeni

Bu bölüm, eksiklik hissiyle yıllardır süren içsel mücadelemin bir günlüğü gibi… Göçmenlik süreciyle birlikte bu eksikliği örtmeye, kapatmaya ya da inkâr etmeye çalışmak yerine kabul ettiğim bir döneme girdim. Kabul edince, elimde ne var diye baktım. Yeteneklerimle tanıştım yeniden. Uzun zamandır unuttuğum becerilerimle… Farkında bile olmadığım yönlerimle. Bu bölümde, “yetersizim” derken aslında ne kadar dolu olduğumu hatırladığım bir dönüşüm sürecinden bahsediyorum. Eğer sen de zaman zaman eksik hissettiysen, belki bu bölümde bir şeyler seni yansıtır.

💌dusuncerontgeni@gmail.com

📷 instagram.com/dusuncerontgeni

🧵 instagram.com/bestekurtl

Bu bölümde, merak duygumun ıslah olmayan hâlinin bana yaşattığı şeylerden ve inanç kalıplarının bazılarına anlatacağıma günlüğüme yazdığım dertlerimden bahsediyorum.İki haftada bir tekrar eden Sevgili Günlük serisini takip etmeyi ve her çarşamba yeni bölümü dinlemeyi unutma.

İki haftada bir tekrar eden Sevgili Günlük serisini takip etmeyi ve her çarşamba yeni bölümü dinlemeyi unutma.

Eğer aklımdan geçenler, aklındakilerle kesişiyor ya da çakışıyorsa bana ulaşabilirsin:

💌 dusuncerontgeni@gmail.com

🫂 instagram.com/bestekurtl

🫂 instagram.com/dusuncerontgeni

Bugün nostaljik bir giriş yapmak istedim…

Çünkü konu arşivden kopamamak. Eski fotoğraflar, ilişkiler, bedenler, başarılar ya da sadece bir zamanlar olduğumuz “o kişi” neden hâlâ bu kadar etkili üzerimizde? Bu bölümde geçmişe özlem duymanın psikolojik ve felsefi yönlerini konuşuyorum.

Soru basit gibi: “Geçmiş daha mı güzeldi?”

Ama cevap, her zaman aynı yerde yaşamıyor.🎧

💌dusuncerontgeni@gmail.com

🫂instagram.com/dusuncerontgeni

“Kendini sevmek” sloganının altı gerçekten neyle dolu?

Çocukken zaten taşıdığımız sevgiyi neden büyüyünce dışarıdan toplamaya çalışıyoruz? Kendini süslemekle kendini sevmek aynı şey mi?

İçimizdeki güzelliğe ve kendi kalbimizle gökyüzüne dokunma cesaretine dair bir sohbet.

🎙️ Bu, Sevgili Günlük serisinin ilk bölümü.

Ben Beste. Bugün kendimi seçtim.

dusuncerontgeni@gmail.com

instagram.com/dusuncerontgeni

Beklentilerden, yanlış anlaşılmalardan ve “senin yerinde olsam” diye başlayan cümlelerin yarattığı o görünmez baskıdan bahsettiğim bir bölümle karşınızdayım.

Eylül’ün içsel maratonu, yeni başlangıçlar ve o hiç bitmeyen “daha iyi versiyon” çabasıyla kendimizi nereye kadar taşıyoruz?

Kendi deneyimime, beklentilerime ve insan olarak varoluşumuzdaki karmaşık döngülere samimi bir sesli günlük bıraktım.

Sen benim yerimde olamazsın ama kendi yerinde neler yapabileceğini hatırlamak istersen, buyur dinle.

💌 dusuncerontgeni@gmail.com

instagram.com/bestekurtl

“Düşünce Röntgeni”nin ikinci sezonuna dair ilk sinyaller ve hazırlanma sürecimin iç sesleri bu bölümde. Düzenli yayına geçmeden önceki son virajdayım, her Salı görüşmek üzere.

💌 dusuncerontgeni@gmail.com

🫂 instagram.com/bestekurtl

Bu bölüm tam bir sesli günlük: Kendimle konuşurken korkunun nasıl kaygıya dönüştüğünü, kontrol etme ihtiyacımı, kaygının bazen ne kadar stratejik bir savunma olabildiğini düşündüm.

Her şeyi kontrol etmeye çalışırken aslında kendi narsistik yanlarımızla nasıl yüzleşiyoruz? O çamurlu su hiç berrak olmayacak belki, ama o bulanıklıkta oturmak da bazen en gerçek terapi gibi. Belki senin de kendine bakarken fark edemediğin yerler vardır, umarım bu bölüm biraz eşlik eder.

Dinleyince konuşmak istersen bana yazmayı unutma! 🧿✨

💌dusuncerontgeni@gmail.com

instagam.com/dusuncerontgeni

instagram.com/bestekurtl