Czy istnieje uniwersalny przepis na szczęście? Czy szczęścia można się nauczyć?

Nie wiem co dało mi odwagę, żeby podejmować się tematu tak obszerwnego jak szczęście. Wyszedł z tego bardzo fajny odcinek. A w tym odcinku: o tym cyzm jest dla mnie szczeście, background powstania tego podcastu, ciekawe statyki odnośnie szczęścia, dlaczego my Polacy jesteśmy smutnym narodem na własne życzenie i co sprawia, że ludzie są szczęśliwi.

* Książka, o której mówię i przytaczam 2 razy cytaty"Człowiek, który bał się żyć"

* Cytaty od Jacka Walkiewicza pochodzą z jego isntagrama https://www.instagram.com/jacekwalkiewicz/?hl=pl

* Link do artykułu na stronie SWPS https://web.swps.pl/swps.pl/strefa-psyche/blog/relacje/19222-w-pogoni-za-nie-szczesciem

Ten odcinek to trochę życiowy update, a trochę historia o (nie)spełnianiu oczekiwań, które kreujemy w swojej głowie. Oczekiwań, które mamy względem siebie, ale też tych, które myślimy, że inni wobec nas mają. Opowiadam też o tym jak szufladkujemy się na podstawie instagrama i o tym, że każdy z nas jest trochę egoistą i o sobie tak naprawdę myśli najwięcej. I tu pojawia się pytanie: dlaczego tak bardzo pozwalamy myśleniu o tym co pomyślą inni zawładnąć naszymi działaniami i też uczuciami?

Można by pomyśleć, że osoby w wieku 20+ są piękne i młode, a całe życie jest przed nimi. Jednak czas między 25 a 30 rokiem życia stanowi niemałe wyzwanie dla wielu z nas.

Mieć dwadzieścia parę lat to jak jazda na rollercoasterze. To piękny, ale momentami trudny czas, pełen wzlotów i upadków. To podróż odkrywania i zrozumienia siebie, kwestionowania przekonań i wartości, które mamy. To moment, w którym zadajemy sobie pytanie: co z tego w co wierzę jest tak naprawdę MOJE?

Zapraszam Was na odcinek, w którym opowiem o tym, co sprawia, że trudno jest być młodym dorosłym w XXI wieku. Podzielę się z Wami swoimi doświadczeniami i dylematami, a także historiami moich znajomych oraz młodych osób, które poznałam w różnych zakątkach świata