Amaç Takıntısından İçsel Ekosistemimize

Bugün kendimize çok eski, çok derin ve belki de yıllardır sessizce içimizde dolaşan bir soruyla başlayalım:
“Hayatımın amacı ne?”
Ve belki daha dürüst bir soruyla:
“Bu soruyu bu kadar büyüttüğüm için mi huzurumu kaybediyorum?”
Birçoğumuzun içinde yıllardır fısıldayan o tanıdık ses var:
“Bir gün o büyük amacı bulursam, nihayet tamamlanacağım.”
Sanki hepimiz gizli bir görevle doğmuşuz…
Ve o görevi bulamazsak eksik kalacağız.
Ama ya bu masal baştan sona yanlışsa?
Ya hayatın amacı büyük bir hedef değil de , her anın deneyim kalitesiyle ilgiliyse?


******